Erfið staða

Ítarupplýsingar

Ég skynja mikinn meirihluta fyrir því að koma hagkerfinu úr þeirri stöðu sem það er í, sama hvort við ætlum í ESB eða ekki.

 Það er einnig mikill vilji fyrir því að ljúka Icesave því það er helsta ástæða þess að fyrirtæki landsins eru í miklum fjárhagsvanda. Þar má t.d. benda á OR, Icesave stendur í vegi fyrir endurfjármögnum fyrirtækisins.

Eftir fundi undanfarinna daga má segja að það sé ákaflega fátt sem bendi  til þess að samstarf verði innan verkalýðshreyfingarinnar í komandi kjarasamningum. Stjórnvöld hafa nýtt sé gengi krónunnar til þess að ómerkja kjarasamninga og það virðist ekki vera nokkur áhugi hjá stjórnmálamönnum að breyta því.

Fjármálaráðherra og annar helsti leiðtogi ríkisstjórnarinnar hefur margoft lýst því yfir að krónan sé bjargvættur, með henni sé hægt að halda launum og kaupmætti niðri og tryggja gríðarlegan hagnað útflutningsfyrirtækjanna. Hann hefur einnig lýst því yfir að hann vilji ekki ræða nálgun að ESB.

Ef semja á til langs tíma verður það að liggja fyrir hvað gjaldmiðil menn ætla að hafa hér til framtíðar. Ef það á vera krónan verða menn að semja með það að leiðarljósi. Krónan kallar á allt aðra efnahagsstjórn og mikla gjaldeyrisvarasjóði, sem mun draga verulega úr kraftinum til þess að takast á við niðurskurð í ríkisfjármálum.

En ef stefna er tekin á ESB og nýjan gjaldmiðil verður stefna allt önnur. Það er grundavallaratriði fyrir langtímasamningum að krónan styrkist verulega og kaupmáttur vaxi. Það kallar á styrkari og faglegri stjórnun hagkerfisins. Þar eru enn til staðar miklar kerfisvillur, sem m.a. voru þáttur í því hvernig fór. Eins og ég margoft bent á í pistlum um krónuna er peningakerfi Íslands mikill innbyggður ójöfnuður, óhagkvæmni og óstöðugleiki.

gg

Á óbreyttum forsendum munu flest stéttarfélög næsta örugglega frekar semja hvert fyrir sig og þá til skamms tíma og horfið verður frá opnum kjarasamningum til eldri tíma með bundum kauptöxtum og kauphækknunum sem ná upp í gegnum allt launakerfið.